viernes, 30 de mayo de 2008

LA BODA O EL DESPIPORRE

Lo de colocarnos para la foto ya fue un drama, al final se decidió la pose equipo de fútbol y otra con chicas a un lado chicos al otro y otra mezclados (por cierto q luego ni las ví). De vez en cuando algún solidario soltaba un "pero q no se rayen!!!" "paco, pacoooooo" (q así se llamaba el fotógrafo en cuestión). Al final ya nos echaron de allí y volvimos al rincón del jabuguito situado al ladito de la barra.

Cuando nos dijeron que ya se podía pasar al interior recorrimos una serie de pasillos enmoquetados en los q, como en la autopista, habían carteles indicadores: los que indicaban cómo ir a LA BODA o como ir a la Boda de una tal Florcci y Franc , dudamos un rato pero una impactante luz púrpura al final de nuestro pasillo nos intrigó y fuimos donde tocaba.

Sí, el salón era púrpura, bueno el salón no pero lo parecía por la iluminación (Cru sabrá porqué no pusieron humo de ese para dar más espectacularidad al tema) y en cada mesa había un gran jarro con lirios de tallos infinitos que impedian la conversación con todo el q no estuviera inmediatamente a tu lado.

Nos sentaron en la mesa de enfrente de la presidencial, estábamos muy orgullosos y pretendíamos realizar buen papel vitoreando, brindando , soltando discursos, pidiendo besos y lo q hiciera falta. Pero nos llegó EL RUMOR, "no quería cosas raras". Tras la estupefacción inicial nos lanzamos a un debate filosófico sobre "¿que es raro?", dejando de lado la descripción y apariencia de algunos de los platos no encontrábamos nada raro en nuestros planes así que decidimos actuar pero....... joer, en la mesa presidencial sólo quedaba un padre y habían aparecido una abuela y un niño donde antes estaban los novios!!!!! Oteando por encima de las flores y sobre el rosado resplandor localizamos al novio visitando mesas (y eso q no habíamos llegado ni al segundo plato principal) pero ni rastro del resto. Pues nada, tocaría esperar... Nos llegó otro RUMOR: La novia ha ido a cambiarse.... ta chánnnnn. La verdad es q sin aquello de arriba estaba mucho más mona pero no seguimos mirando ya q estabamos organizando el brindis con los compañeros de la mesa 4. Peroooooo, al rato volvía a no haber nadie en la mesa y el RUMOOOR esta vez era q la novia había empezado la ronda de visitas a su suite (clicar para ver) ( y aquí para ver más).


Bueno al final desistimos de todo pero ya sabeis como son "ellos", no se rinden , "pillaron" al novio y le mantearon unas cuantas veces (de eso no nos habían dicho nada), lo del brindis parece ser q no. Tampoco nos enteramos de cuando partieron la tarta ni de cuando bailaron (ahhh sí, de eso sí, nos acercamos porque sabíamos q habían dado clases.... no se cuantas.....).

Empezó la música y en ese momento el mundo ya es nuestro, no se si la gente no se animaba o si dabamos miedo pero eso ya se parecía más a nuestras mejores juergas y no dejamos la pista hasta las 5.30 de la mañana, a esa hora ya aceptaban peticiones de canciones y cantamos a playback todo el repertorio de U2 y de varias viejas glorias.

¿Los novios?... bueno recuerdo que q una vez volviendo del lavabo ví a un grupo siguiendo a una guía vestida de blanco y me uní a ellos, después de subir por tres ascensores diferentes con llave (la única forma de llegar), ví la puerta en q se hizo el anuncio de "No martini no party" (dicho a George Clooney, lo cual lo hace completamente inverosímil) y vi la super suite. Lo malo es q para bajar también necesitaba la llave y tuvimos q esperar a q el resto del grupo satisfaciera su curiosidad. Matamos el tiempo buscando restos de algún cantante y haciéndonos fotos como si lo fueramos (q quereis a las 4 de la mañana....)

En fin que al final nos lo pasamos de pm, por las risas, los bailes y la compañía y los novios o al menos el novio también y eso era lo importante, quiero desde aquí desearle lo mejor de lo mejor que para algo es UNO DE LOS NUESTROS

miércoles, 28 de mayo de 2008

LA BODA O ESO CREEMOS

Desde el sábado que estoy en un sinvivir, no se como decir a mis padres que la educación y saber estar q creían haberme trasmitido no son claramente apreciables, bueno ni los míos ni los de los amigos con los que "me junto", y ya lo decía mi abuela "cuidado con las compañías" pero mira, yo q creía q eramos todos de lo mejorcito...

Y ya sabíamos que no debíamos ser muy de su agrado ya que no acostumbramos a tener charlas sobre Stravinsky (y no porque seamos analfabetos), y cuando planteamos un viaje no pensamos en si tendrá ruinas sino en si tendrá playa y baretos. También nos lo pareció cuando se quedó dormida en medio de una sobremesa en la q los decibelios eran notablemente superiores a los de una nana y cuando se durmió en medio del Karaoke de una recién estrenada play ...... Pero nada hacía sospechar que la opinión q tenía sobre los amigos de su prometido era tan........pésima.......

Y yo ya les decía que por mí no era, que yo fui al mismo cole, a la clase de al lado, que sería por ellos pero "R" quería a toda costa meterme en el saco " Acaso no estabas ya criticando en la Iglesia???" "Bueno eso sí, pero claro cuando sonó la fanfarria....., y el vestido merecía un comentario, así como los tirabuzoncillos que,,chico, no veia yo que corrieran ningún peligro bajo el velo"

Total q cuando tras una ceremonia laaaarga, pasaron unos cestillos con pétalos, no cogí por si no lo hacía bien. Claro que no fuimos nosotros los qu preguntamos a la novia el porqué el cura les había cambiado de sitio una vez casados... y es que yo ya cuando voy a una boda y me preguntan si "por parte del novio o de la novia" ya me temo lo peor.

Nos reagrupamos y quedamos en correr hacia los coches para llegar al copeo (vale eso tal vez no lo hubiera hecho la Preysler pero es q pasamos un calooor que estábamos secos) y nos dirigimos al lugar del Convite.

EL CONVITE: El Hotel Arts es un lugar muy In y tiene unas terrazas increibles, totalmente recomendable para visitar o, si os permitís un capricho, para quedaros y disfrutar de su piscina y spa. No recomendaría la cena en el Arola (aunq su diseño es atrayente) pero por el simple hecho que soy bastante contraria a la cocina experimental y minimalista, de esa q te han de explicar lo q has pedido pero sobre gustos..... Bueno, a lo que iba, a la boda.

Total que llegamos de los primeros, tras discutir con el aparcacoches porque nosotros habíamos venido otras veces(algunas de ellas al casino jejeje pero eso no o dijimos no fuera q pensaran mal y tampoco dijimos q el director estaba entre nuestro grupo, pa q veais q donde hay modestia y buenas maneras...) y nos habían aparcado el coche y ellos erre q erre q si no teníamos pase na nay. Hasta q logramos entrar pagando 10 € por toda la noche, los q llegaron más tarde tuvieron q abonar bastante más...(pero claro fijo q la gente bien no regatea jejej). Llegamos a la terraza en cuestión, estuvimos planteándonos asistir a otra boda q también se anunciaba en los carteles indicadores ( en mi boda quién venía no tenía otra elección) pero decidimos mirar primero q servían en la q estábamos invitados, como grandes criticones decidimos que sólo el jamón y los petit fours salados no podían considerarse aperitivo. Mi amigo R estaba contentísimo (su boda será en un lugar más modesto pero con m´s sabor) puesto q su aperitivo superará con mucho lo presente "ya que si no hay croquetitas y otra lista de cosas no puede considerarse así".

Ayyyyy total q entre calada y calada , sí amigos, esta es la primera de las metas (desde q dejé de fumar la esperaba con ansia), debo decir q fumé como una carretera pero q después no he vuelto a tener más ganas y espero hasta la próxima, vimos q llegaban los novios y con ellos los fotógrafos, como somos muy puñeteros (y aunq luego casi nunca compramos porque a esas horas ya no estamos pa acordarnos) siempre nos hacemos mil y una: de dos en dos, en grupo, en grupo de chicas, de chicos, con pose, sin pose,,,, pero cuando me fui acercando............ "atención todos!!!!!, RETIRADAAA!!!!!" y es que el fotógrado era el cabrón de mi boda, ese q no me sacó natural ni por casualidad, ese q nos dió todos lo DVD rayados, pero mis amigos q son pacifistas me prometieron que ya le dirian algo cuando llevaran 4 cervezas y 4 copas de cava más y fuimos pa allá. Yo iba con mi mirada asesina pero mi marido (la alegría de la huerta) ya fue a saludar ¿Se acuerda de mí???? y no paró hasta q el otro le dijo Sí hombre!! pero claro se puso en evidencia cuando 10 mts más tarde al llegarnos el turno nos preguntó ¿ pareja????

Y la cara de la novia ya era un poema al ver acercarse a la horda de bárbaros con 3 o 4 copas ya entre pecho y espada y el novio iba moviendo la mano (esa señal de "calma, calma") pero claro ¿quién iba a hacerle caso???? CONTINUARA
No se con quién se relaciona mi hijo en el camino de casa al super (sólo he de cruzar una plaza llena de niños y lograr arrancar de allí a mi niño) pero , al volver, el tío me dice "mami!!!", me giro, se pone la mano en la barbilla y me suelta:

- Perrea, perrea, baila chiquichiqui, perrea, perrea...... .- Acompañado de contusiones varias que supongo pretendían ser un baile

Como ayer no tuvo fiebre+ que mi suegra no quería/ quiero decir no podía quedarse con él+ q hoy no encontraba sustituta en el trabajo = Mi niño ha ido al cole y moi estoy por akí, en breve os cuento la boda.......

martes, 27 de mayo de 2008

CRUUUUUUUU

Estimadísssssima Cru (y todas) he pasado por el despacho para meter a toda prisa 4 papeles en la contabilidad, los virus hacen acto de presencia por enésima vez ( y eso q antes me decían q era porque no llovía, ahora q pasa?????) y estoy de nurse, espero q los estornudos , besos, moquitos y demás de mi niño no me supongan sorpresas después pero ya no hago apuestas....

En fin wapas q espero volver en breve, mañana si mi suegra se presta......... ¿Q tal vosotras?????

Adelanto: En la wedding habían más órdenes................................

miércoles, 21 de mayo de 2008

Nos llamó ayer con uno de nuestros mejores amigos (sería mi amigo gay sino fuera porque es hetero, se casa en junio, felicidades wapooo, pero podemos hablar de ir de compras, de ropa, de la piel, las cremas, ponernos morenos...y, sobretodo podemos cotillear) teníamos varias cosas sobre las q hablar/criticar, esta bien básicamente sobre:

- Las invitaciones de la boda (de la q vamos todos este sábado): Y es que habíamos oido hablar taaaanto a los novios del tema de los tarjetones que, cuando al fin llegaron y nos llamó el novio para decir que tenían un error... bueno, no queremos ser malos pero jajajjajajajjajaj. Además "R" no está de acuerdo en lo de poner "dios mediante",yo defendí el tema porque no recordaba si en las nuestras lo pusimos (copiamos un poco el texto de otras) y no era plan de criticar lo q puse yo.

- De quién estaba peor de ropa, pelo , piel para el evento: "R" no acaba de decidir su peinado (pelo corto a lo chico o sea q ¿cuantos peinados puede hacerse) , su favorito antes era el de Joe Black (sí, él se inspira en personajes de película para decidir q look quiere llevar). Y yo no se/no tengo que ponerme encima, mi "A" dice q él si quiere se pone cualquier cosa (pués él pierde el concurso)

- Y........el notición!!!!!!!!!!!: ¿sabeis que están haciendo los novios esta semana??????????? ESTAN EN UN BALNEARIO PREPARÁNDOSEEEEEEEEEEEEEEEe ¿porque no lo hice yo en su día????? Yo quiero prepararme en un balneario, yo quiero volver a casarme y hacerlooooo!!!!
buaaaaa. Como ninguno lo hemos hecho lo podemos criticar a gusto. Criticamos mucho a "O" ,pero sólo entre nosotros, si lo hace alguien "de fuera", está muerto. Le criticamos hasta delante suyo (nos criticamos todos a todos, es una manera de conversar, jajaj no, en serio todo es en plan de broma pero es q somos bastante ácidos)

Y la verdad es q ya le pega , creo q es el chico más metrosexual que conozco (más q "R" incluso), capaz de ir con pantalón y camisa amarillo limón a juego o rosa a juego, moreno todo el año y.... bueno daría más detalles pero no quiero q adivineis quién es (jua jua si lo lee alguien conocido ya lo sabrá). Y lo "peor" es que lo verá como super justificado para cogerse unas vacaciones (y claro , si lo miras con un par de huevos, pués sí, yo también iría) de hecho si todo lo q llevamos gastado para las bodas lo hubiese invertido en balneario, estaría allí con ellos.

Ahora estamos muertos de curiosidad por saber que se ha hecho y que traje llevará, "R" dice que seguroq le gustaría ir vestido de emperador y con un caballo blanco por el medio de la iglesia pero q le parece q al final estaba entre frac o traje . Yo siempre le he dicho q los novios pueden aprovechar su traje por lo que yo votaba por traje, pero todos sabemos lo especial que es y , por supuesto yo apuesto q aparece con frac y sombrero de copa.

- La otra noticia...es q NO QUIEREN ARROZ!!!!!!!!!!!!!:
- ¿y eso?? ¿desde cuando lo deciden ellos?? No lo había pensado pero ahora quiero tirarles arroz
- es que me ha dicho que la novia llevará un peinado muyyy especial y no quiere arroz
-Alaaaa, no te jod... ¿acaso creian q yo me había peinado en casa cuando me tiraron el arroz, los petálos y no se q más????. Que no le vamos a tirar paella!!
- Ya pero no quieren y ya de paso entonces en la mía tampoco me tireis no sea q me mancheis el traje
- Ni de coña, haré lo q me de la gana, además de q me debes una cena porque tú decías que ni en broma se casaba "O" con esta novia así que....
- Lo de la cena era simbólico
- Ya, ya si hubieras ganado tú yo ya estaría rompiendo mi cerdito pero bueno y que peinado será???
- Tal vez como el de la Rociito ¿te acuerdas?? Eso y unos zapatos con plataforma igual le dan unos centímetros
- No os paseiiiisssss (esto es mi "A", que tenemos el telf puesto en altavoz)
- Que nervios, he de verlaaaa y lo del arroz q no se preocupe, no soy de esas. Tu que te pones??
- No me hables de eso, estoy discutiéndolo conmigo mismo y no lo voy a decir, sólo diré que seré elegante a la par que atrayente y....
- Vale, vale . Y que harán en el Balneario???
- Tú que crees?? pués follar disfrazaos (es q les iba el tema, juas juas dió para muchas conversaciones)
- Anda ya, tú crees q alguno de los dos habrá dejado sin probar algún tratamiento????
- Bueno que me estaba llamando a míiii (mi "A" otra vez)
- Holaaaa quería nombrarte testigo de mi boda
- Por supuesto será un honor (R es padrino de mi hijo además de todo), pero q el fotógrafo no me haga la foto mientras firmo q se me ve la cara rara, q espere a q me levante .- Sí, mi "A" tiene ahora manías de Julio Iglesias
- Sí, por supuesto tendremos q tener todo atado con el fotógrafo, yo quiero q me coja casual pero serio, q se vea q estoy en lo que estoy y q estoy enamorado, pero q salga favorecido aunque se vea q no es posado, o sea como un robado pactado
- Bueno ala ir abreviando q empieza House
- Vale, nos vemos el sábado, tal vez llame antes a ver lo del traje y tal
- Ok, ok

martes, 20 de mayo de 2008

VIVIR AL LÍMITE

Bueno, tal vez sea exagerar pero tengo una boda el sábado y, tras rescatar un vestido (fondo de armario) de casa de mi suegra (ella tiene muchos, armarios) mentalmente hice una lista de objetivos:

1.- Zapatos: Objetivo cumplido pero ahora he visto otros q me gustan más, estoy esperando a ver si vuelven a tener mi número o sea incertidumbre hasta el final

2.- Chal o bolero o chaqueta o algooo por dior q esta primavera anda fresquita: Me llamó mi madre el viernes "Cariño te he comprado un chal precioso" . Pensaba ya en tacharlo de la lista pero, cuando el domingo ví la prenda en cuestión, volvió rápidamente a mi lista. Objetivo
no conseguido

3. - Ponerme morena: No, los autobronceadores no me sirven en esta ocasión (envidio a María ya Vogue y a todas a las que os dan resultado) puesto q me dejan a ronchas entre amarillentas y naranjosas nada favorecedoras. Estoy tomando Uva, he logrado el objetivo pero me da rabia porque me salen pequitas .

4.- Peluquería: en dos sesiones una para el color (ved post anteriores) y otra para el alisado ¿os he dicho ya q estoy super encantada con eso?????? Creo q lo cumpliré sin problemas

5.- Bolso: Pues depende de lo que me ponga encima, llevarlo todo negro me parece una sosería pero a malas... objetivo aún no logrado

6.- Lograr que mi marido se corte el pelo : Después de llamarlo cada 30 minutos, logré q ayer a medio día se fuera a la pelu. Para la proxima he de recordar acompañarlo o llamar antes a la peluquera. No se q coño se hizo pero no creo que llegase a las puntas de las puntas . Objetivo semi logrado

7.- Saber q traje pretende ponerse: Lo sabía, justo el q no toca porque no pegamos. Le digo que nanai de la china, entonces escoge otro (casualmente es q yo quería) pero dice que se quiere comprar una camisa rosa ¿porquéeeeee??? y una corbata en esos tonos ¿porquéeee??? ya no se como negarme, la camisa ya la tiene. Le he dicho q si va a por una corbata no vuelva sin unas medias q son el punto siguiente. Objetivo semi logrado

8.- Medias: Ya q no va a hacer calor, en color "moreno" sin punta y sin costuras, creo q sólo se encuentran en el corte inglés , aún así no me gusta ir con medias y sandalias, no se no se.... ¿Logrará mi marido el objetivo????................... me acaba d llamar mi madre, q ni se me ocurra pedirselas a A, que ya va ella al Corte (los dos tienen uno enfrente del trabajo) . bueno así creo q lo lograré.

9.- Rezar para q mi niño no se ponga malito ese día: hecho

Y bueno tic-tac tengo dos medios días para superar la prueba, q cansado es esto de las bodas de verdad!!!

lunes, 19 de mayo de 2008

POR MI QUE NO QUEDE, SI SALEN ARRUGAS SERÁ CULPA DE OTRO

María (wapaaaa q ya te he visto!!!), me nominó para el fantástico meme cremosos que corre por nuestras casa yo encantada. Como la mayoría, según veo, soy infiel a ellas por naturaleza y porque no he encontrado la crema milagro que me haga un lifting sin pasar por quirófano y me quite los puntitos de grasa, pero , también como todas, lo sigo intentando (creo que de eso se aprovechan las marcas, mi marido asegura que la crema es igual en todas, q lo q cambia es el perfume, el colorante y el envase.....hombre de poca fé...... ¿será verdad?????)

Bueno, mi infidelidad viene fomentada por mi madre, como experta en marketing en el sector de la cosmética profesional, recibe bastantes muestras de tooooda clase de cremitas y claro ¿a quién van a parar???? A moi que no se rechazar un regalo. O sea q mi cajón de las cremas es un batiburrillo de potecitos de "sample not for sale" varios. Esta bien porque me ahorro una pasta pero claro, ponerse cada semana uno (y vete a saber para q tipo de piel) no te deja apreciar con claridad sus resultados.

Muestrecillas aparte tengo, of course, algunas en tamaño "venta", iba a decir en tamaño grande pero ¿habeis visto una crema de perfumería en tamaño grande?? . Si he de comprar yo , ESTAS SON MIS PREFERENCIAS, hasta que dejen de serlo:

- "GLUTEOS": Por suerte aún no tengo celulitis, a menos que me apriete bastante con una mano que , entonces, allí está, pero como me gusta la piel la firme (y el músculo pero para eso tendría q hacer gimnasia) pués empecé a buscar cremas reafirmantes, como ya sabreis que soy bastante ahorradora (por no decir rata) , el año pasado por estas fechas me quedé con un pack de biotherm, que no era para reafirmar (bueno también) sino para la celulitis pero por el precio de uno iban dos: CELULI_CHOC y ABDO CHOC, sólo tengo una palabra para ellos IMPRESIONANTES, realmente te notas la piel más tensa desde la primera aplicación. Ando a la busca de otros porque se me han acabado pero creo q han evolucionado y ahora hacen otros, he probado Body resculpt svelt de biotherm pero no es lo mismo, no se nota a la q te lo pones. Se que ahora tienen el Celluli-Laser. pero buscaré si en alguna perfumeria quedan los "choc" .

- Pecho: No he probado ninguno, bueno sí, el de Carreras en el embarazo pero no me sirvió, pero quiero encontrar también un reafirmante.

- Cara: Aquí varias categorias:

  • LIMPIEZA: Siempre, siempre por la mañana y por la noche. Yo necesito un limpiador jabonoso, si me desmaquillo con leche o crema creo q no me limpia, así que tengo Purete Thermale de Vichy. Por las mañanas me lavo con agua fría para bajar la hinchazón de cara y ojos , esa de "recién levantada" y me revitaliza un montón.
  • DÍA:Estoy en ese momento de la vida en q uso "antiarrugas", de hecho no he notado nada con ninguno pero, entre mis favoritas están las de Chanel "Précision Rectifiance" y el serum de Sensilis con vitamina C
  • OJOS: Eye lift de Chanel (cortesía de mi madre), no noto mucho la verdad. También he probado la de sensilis
  • NOCHE: Pues no se es una de esas q me dio mi madre, tampoco es q note na pero me la pongo para gastarla.

TRUCOS:
  1. Cremas q no te gusten: No las tires, Usalas como hidratantes para escote u otras partes
  2. Cremas o limpiadores en tubito: Es increible la cantidad q queda cuando parece q no sale más, corta con tijeras la parte de detrás y verás (guardalo en un cajon sin luz)
MAQUILLAJE:

1.- Fondo: Sin dudar: Color Clone de Helena Rubinstein: dura todo el día y toda la noche , la cara queda con un tono ideal (biscuit) y como aterciopelada, en esto si q no cambio!!!
2.- Colorete: Sunshine glow de clinique. Un rubor q parece natural!!!!
3.- Polvos (compactos) de "morenillo": Guerlain
4.- Labios: Volumax y según capricho...
5.- Rimel: .............. que fuerte, buscando el nombre del rimel en www.loreal.es he visto cuantas marcas son del mismo grupo ¿serán iguales los ingredientes???? porque el precio no lo es. El rimel es Volumissime

En fin que cualquier sugerencia será bienvenida ¿alguna a encontrado el elixir de la belleza?????

martes, 13 de mayo de 2008

TE QUIERO

Mientras preparo unos memes hoy me apetecia copiaros la letra de la canción q eligió mi marido para que sonara en nuestra boda (de un poema de Miquel Martí i Pol). Espero q os guste para acabar la semana! Hoy me apetecia volver a oirla (creo q pierde con la traducción)

Canto l' amor
per dir-te com em plau l'atzar
que m'ha dut fins a tu

camins enllà.
Jo no et sabia i cap espai de mi
no em duia a creure en altres fites
que aquelles que deixaven ,

amb pas de vell astut i greu, ,
un llunyà senyal del temps
Tot era buit de mar i de perfum,

tot eren platges de miratge i fum,
com una estranya

llum esperada
que encén els ulls només un sol instant
més enllà dels càntics
que potser diuen altres coses

però són com un mirall opac,
lluny de tot,
lluny de l'esperança
de fer vibrar els sentits amb força
per convertir el desig en sang.

Vent i misteri
que el temps s'endú...

Canto l'amor
per dir que ara que t'he trobat

tot és sol i camí
que vull cantar.
L'ombra dels anys ja no em farà cap por
perquè de tu me'n ve la força
que res no podrà tòrcer
perquè és la veu d'algú que creu
que l'esforç més temptador

és el viure en la claror

dels ulls oberts

al foc que fa més clar

el risc de compartir-se
i el risc de somiar.
Tot serà goig de tu ara que els cors
bateguen junts sense cap llei d'esforç
i amb mans i boca
teixim la història
que ens mantindrà per sempre més units
sense la recança
del que hem deixat mentre ens buscàvem

per l'ample mar de tantes nits,
pell amb pell,

veu amb veu que clama
per un amor que no refusi
cap esperança i cap desig. .
El temps ens crida, ,
tot és futur...

Canto al amor

para decirte como me place el azar
que me ha traido hasta tí
desde otros caminos.
No te sabía y ninguna parte de mi
me llevaba a creer en otras metas
que aquellas q dejaban
con paso de viejo astuto y grave
una lejana señal del tiempo

Todo era vacío de mar y de perfume
Todo eran playas de espejismo y humo
como una estraña luz esperada
que enciende los ojos sólo un instante.
Más allá de los cánticos
que tal vez dicen otras cosas
pero son como un espejo opaco,
lejos de todo,
lejos de la esperanza,
de hacer vibrar los sentidos con fuerza
para convertir el deseo en sangre.

Viento y misterio
que el tiempo se llevó
Canto al amor
para decir que ahora que te he encontrado
todo es sol y camino
que quiero cantar.

La sombra de los años ya no me dará ningún miedo
porque de tí me viene la fuerza
que nada podrá cambiar
porque es la voz de alguien que cree
que el esfuerzo más tentador
es el vivir en la claridad
de los ojos abiertos
al fuego que hace más claro
el riesgo de compartirse
y el riesgo de soñar.

Todo será felicidad de tí ahora que los corazones
laten juntos sin ninguna ley de esfuerzo
y con manos y boca
tejemos la historia
que nos mantendrá por siempre jamás unidos
sin añorar lo que hemos dejado mientras nos buscábamos
por el ancho mar de tantas noches,
piel con piel,
voz con voz que clama
por un amor q no rechace
ninguna esperanza y ningún deseo

EL TIEMPO NOS LLAMA
TODO ES FUTURO


ALGO PASA CON MARY

Algo pasa con Mary que cada post suyo me inspira a plantearme algo o a reivindicar, en este caso, jajajaj, no os perdais el post de María ("si es que así no se puede" en mis enlaces) sobre los must (en realidad no se muy bien q quiere decir esta palabreja pero suena bien ¿quería decir básicos imprescindibles??) de los hombres. Porque sí, existe la moda hombre aunque pocos hagan uso o buen uso de ella

Por ejemplo, los dos hombres q tengo más próximos: Mi padre y mi marido. Creo que jamás se han ido a comprar algo solos, (aseguraría que no se ha dado ningún caso así en el género femenino). No les critico por ello, les gusta que les asesoren y eso no es de extrañar (yo quiero una personal shopper q compre por mi. buaaaa), lo malo es que se han de conformar conmigo que no soy ninguna experta, es lo que hay, pero al menos pueden ir conjuntaos aunque no sean los más It del evento.

Pero lo que quería en este Post es apoyar la causa de mi marido. Os pongo en antecedentes:

Mi marido es un tío, tío, jajjajaja no se que os estareis imaginando jajaja pero la verdad es que sí, mide 1,86 y tiene la espalda ancha y los hombros también, tiene piernas con sus correspondientes muslos y culete con sus cachas, de lo wapo que es y de sus ojazos (vease izquierda del blog) no hablo porque no viene al caso , ¿hace falta ser tan descriptiva? Pués sí porque me parece que el resto de tíos ( o al menos los tíos en los q se inspiran los de Inditex y Adolfo Dominguez) no tienen de todo eso. La verdad es q mi marido no se puede comprar camisetas o polos en Indiworld porque una lavada y se queda con medio brazo al aire. Sin lavar los puños casi no le cubren las muñecas y las americanas...parece un jugador de rugby a punto de petar las costuras. Y sí, mi marido no es un mequetrefe , pero no diría yo que esté gordo. Reivindico las TALLAS XXL de HOMBRE.

Mi marido dice q en Antonio Miró no tiene problemas jejeje yo en Armani tampoco pero no suelo pasarme por allí. Ayyyy no se puede ser grande y no ser rico hijo mío........

Y de paso lo ilustro con estas fotillos de na

UN DRAGÓN VALIENTE

Ayer otra convulsión, por "suerte" siguen siendo a 39 de fiebre, hemos de subir la medicación.

En cada episodio siento q se para mi mundo, tú eres mi mundo.

viernes, 9 de mayo de 2008

DE CAJÓN

Mi niño debe pensar que no tengo ni idea de la vida o tal vez yo piense q tiene menos cabeza de la que en realidad se gasta el peke.

Ayer tenía q ir a buscarle mi suegra y, como por norma no le hace mucha gracia, le dije q tal vez en casa de su iaia estarían los primitos para jugar a los trenes. Eso hizo q no empezara con el "Noooooo, a casa de la iaia noooo" (es q él es así, como su madre, por si acaso suele decir NO al principio, siempre estás a tiempo de cambiar).

Cuando llegué a casa después de las "torturas" médicas mi A fue a buscar al baby y, lo primero q me suelta cuando llega es:

_ Mami no taban los primitos ehhhh, no taban!!!!!!.- Mieeer yo pensaba q no se acordaría!! eso se lo dije ayer de pasada.
- Bueno pero estaba Soc (un perro con más paciencia que Santo Job) y pudiste jugar con él
- Mami ( dijo mirándome como si fuera tonta), Soc no tene manos pa jugar a tenes hombeeee


Esta mañana:

- Venga chiquitín vamos al cole!!
- Nooooooo
- Va , mira q saldremos a la calle y llueve!!!.- Él mira por la ventana para asegurarse
- No quero paraguas
- ¿Porqué???.- Pero si le encantaba su paragüas de mickey???
- Poque así llegaré limpo al cole y eta noche no me lavo el pelo , vale mami?

miércoles, 7 de mayo de 2008

MI PELUQUERA NO PUEDE ESTAR ENFERMA

No se si es en general o sólo me pasa a mi pero es bien sabido q los reflejos en el pelo (no del sol sino del tinte) y el corte mejor hacerlo al menos una semana antes del evento para el que te estés preparando porque o:

a.- Estás muy contenta
b.- Ya te has acostumbrado a verte diferente
c.- Si no estás contenta ni quieres acostumbrarte, da tiempo a cambiarlo.

Total , que como sigo de pruebas médicas aproveché ayer que ni trabajaba por la tarde (y hasta las 17 no recojo al baby) ni tenía médico , para ir a la pelu. Al asomarme aspiro ese aroma más relajante que cualquier aromaterapia q se precie y observo q, por suerte, sólo hay un par de clientas más (cosa totalmente infrecuente allí), miro alrededor y no diviso a T (MI peluquera), debe estar comiendo.

- ¿Qué se ha de hacer??.- Ahora te sientan en sitios diferentes según lo q te estés haciendo: Cuando te pones color al fondo, cuando te lo quitan y te han de cortar pasas al medio y, para secar cerca de la entrada. No sé si es para evitar el síndrome de la clase turista, aquel tan aterrador q te da por estar tanto tiempo sentada.

- ¿Dónde está T?.- Pregunto con suspicacia

- Hoy no ha venido, está enferma .- Esta es nueva y no sabe q soy nieta política de Angela Chaning, se va a cagar cuando se entere.

- Q le pasa?.- No es q no me fíe pero la última vez que me lo dijeron luego me enteré que lo que pasaba es q se había operado el pecho.

En fin , suerte q vino la encargada , C, al verme y me contó q T había tenido un accidente , q le habían dado por detrás y q le habían recomendado reposo por las cervicales pero que ningún problema porque todo estaba apuntado en mi ficha.(se acordaría T de hacerme una ficha, no la veo yo muy dada)

Ayyyy, no me gustan nada estas improvisaciones, arriesgarme con mi pelo es lo q menos me apetece en estos momentos, mi pelo y yo por primera vez (desde el desrizado q me quitó el encrespado pero no las suaves hondas y mi corte de flequillo, recto y largo, no escalado hacia la barbilla sino separado del resto de melena) vivimos una historia de amor apasionado y claro, q lo toque cualquiera pues.... Pero en fin , no se sabe la fecha de vuelta de T así que allá vamos.

Primero sufro porque me pregunta si lo hacemos con papel, a gorro...... ¿Es q no lo sabes?? (mieeerdd...), después porque he de decirle yo por donde sí y por donde no pero , cuando veo q la pasta q me pone es de color "transparente" ya no aguanto y digo
- "ALTOOOOOO" , esto no se que es pero no es lo q me pone siempre.
- Pues estaba en la ficha
- Pero no está en mi pelo, ¿es q no ves el color q llevo???
Viene C: Tranquila q lo miro yo. A rato le dice q me aclaren y me trae una pasta blanca q ya me suena más pero claro, ya me han puesto otra cosa antes grrrr. Me meten dentro del horno (o no se como llamar a la parrilla esa para q te de calor) y al rato he de decirle que si no piensa enchufarla que me la quite porque impide q me ponga más recta .

-"ups jijiijij, menos mal q te has dao cuenta"""
- Pues sí

A la hora de cortar veo q su mano me amenaza abriendo y cerrando la tijera. Doy instrucciones claras y precisas y rezo. Va bien pero he de ir acotándole, más, más , stop. Y eso, como con los amantes, no es lo mismo q llegar al final deseado sin tener q abrir la boca más que para decir SÍ , SÍ, SÍIII ¿no?


Al final el resultado a sido bueno , quiero q llegue el día de la boda YA, adoro mi pelo y os juro q en 30 años no lo había dicho nunca.

Pero por favor T, donde quiera que estés, vuelveeeee

lunes, 5 de mayo de 2008

¿QUIERES MI FONDO DE ARMARIO??? O COMO SACAR PARTIDO DE ESO

Se que habrá quien considere vergonzoso exhibir el contenido de sus armarios o salones en público o, simplemente el hecho de pretender venderlo pero, una vez más hay algo typical american que me gustaría importar. Los Garage Sales , los garages sales podrían llamarse "mercadillos caseros" es decir, si tuvieramos esos grandes patios que dieran a esas grandes avenidas, los llenariamos de las cosas que nos sobran cada vez que hacemos limpieza de armarios y

a.- Alguien encontraría que
ese vestido, del que ni siquiera quieres recordar donde o porque lo compraste, es ideal.

b.- Resulta que esos regalos navideños, que siempre pensaste re-regalar a otra persona y que nunca te acabaste atreviendo porque o no recordabas quién te lo había dado a tí (con el peligro de regalarlo al mismo o a alguien de su entorno y ser descubierto) o porque realmente tu ética te impedía hacerle eso a nadie, tienen vida más allá del altillo y alguien los quiere.

c.- Acabariamos con un saldo positivo en nuestros bolsillos para poder regalarnos algunas cos
illas con las que reemplazar a las que se fueron

Pero claro, si pretendo montar el tenderete delante de mi casa:

a.- Tendrían que cerrar la calle al tráfico y aún debería pagar la ocupación de vía pública
b.- Mi vecina de enfrente "M" vendría corriendo a ver que saco, porqué y a que precio.
c.- Mi suegra lloraría por la vergüenza pública a la que estaría sometida (ya lo está po
rque resulta que hemos puesto un cartel de "casa en venta")


Tal vez dentro de unos años nos llegue (como siempre ocurre) esa opción como medio "innov
ador" de reciclar y dar más vida a las cosas, también nos acabó llegando el Halloween no? y recientemente me he enterado que han llegado las "fiestas de pijamas" (yo siempre lo había llamado "ir a dormir a casa de una amiga"). Tal vez haste le pongamos nombre a un día especialmente dedicado a eso , no se ¿Limpieza de primavera??? me da que eso también me suena de las películas. Aquí de toda la vida ha sido la "Limpieza de armarios" y suele darse tras varios días en los que suben o bajan las temperaturas y decides tomar partido por unos grados en cuestión y adecuar tu armario en función a ellos.

Hasta ahora la ropa suelo darla a centros o parroquias que la recogen pero claro ¿a quién doy la lámpara que ya no me pega ni con cola???? Pués ahí va a la basura y, cuando caiga la noche , alguien con miedo a ser visto vendrá a recogerla para redecorar su salón . De hecho nuestros primeros muebles de jardín los encontramos en la esquina ... mi marido esperó a las tant
as de la madrugada para entrarlos en casa jajajajja aún me acuerdo y finalmente, cuando nos compramos otros los devolvimos al lugar de donde vinieron.

¿NO SERÍA MEJOR HACER DE ELLO ALGO POPULAR???????????? De momento es una idea condenada al ostracismo social y espacial . Pero de llevarla a la práctica me ahorraría tener
que ponerme en las bodas esos vestidos q ya no recordaba que tenía y que mi marido encontró en el fondo de un armario diciéndome "Mira wapa, resulta que sí tienes fondo de armario jajajja no hace falta q vayas de tiendas" ( y en plan Ayyy que harías sin mi.....) GRACIAS AMOR (grrrrrrrrrrrrr) (otro día métete en tus asuntos) , eso sí, zapatos van a caer fijo .